ДУРЕТЬ
ДУРЕТЬ, -ею, -еешь; несов. (прост.). 1. Тупеть, глупеть. 2. Приходить в состояние одури. Д. от жары. || сов. одуреть, -ею, -еешь.
дурачина,
дурачить,
дурачиться,
дурачок,
дурачьё,
дурашка,
дурашливый,
дурей:,
дурень,
ДУРЕТЬ,
дурёха,
дурий,
дурить,
дурман,
дурманить