ЛОЖЕЧНИК
ЛОЖЕЧНИК, -а, м. 1. Мастер, делающий деревянные ложки. 2. Музыкант, играющий на ложках (во 2 знач.).
лодырь,
ложа1,
ложа2,
ложбина,
ложбинка,
ложе1,
ложе2,
ложечка1,
ложечка2,
ЛОЖЕЧНИК,
ложиться,
ложка,
ложкарный,
ложкарь,
ложкоре3