ЩЕЛКОПЁР
ЩЕЛКОПЁР, -а, м. (устар. пренебр.). Бездарный и легкомысленный писатель, писака. || прил. щслкоперский, -ая, -ое.
щекотать,
щекотка,
щекотливый,
щекотный,
щелевой,
щелистый,
щёлк,
щёлка,
щёлкать,
ЩЕЛКОПЁР,
щёлок,
щёлочь,
щелчок,
щель,
щемить