БАЛАЛАЕЧНИК
БАЛАЛАЕЧНИК
БАЛАЛАЕЧНИК, -а, м. Музыкант, играющий на балалайке. || ж. балалаечница, -ы.
бактерицидный, бактерия, бал, балабол, балаболка, балаган, балаганить, балагур, балагурить, БАЛАЛАЕЧНИК, балалайка, баламут, баламутить, баланс, балансёр