КОРЧМАРЬ

КОРЧМАРЬ

КОРЧМАРЬКОРЧМАРЬ, -я, м. (устар.). Владелец, содержатель корчмы. || ж. корчмарка, -и. I) прил. корчмарский, -ая, -ое.

 

кортик, корточки, корунд, корчага, корчевать, корчи, корчить, корчиться, корчма, КОРЧМАРЬ, коршун, корыстный, корыстолюбец, корыстолюбивый, корыстолюбие