НАУШНИЧАТЬ
НАУШНИЧАТЬ, -аю, -аешь, несов. (разг.). Клеветать, передавать злые сплетни о ком-н. || сущ. наушничество, -а, ср.
наутёк,
наутро,
научать,
научение,
научить,
научно-технический,
научный,
наушник1,
наушник2,
НАУШНИЧАТЬ,
наущать,
нафабриковать,
нафабрить,
нафталин,
нахал